Opmaat voor een sectoranalyse van de hedendaagse beeldende kunst in Antwerpen / Saartje Geerts

Public ISBD Titre : Opmaat voor een sectoranalyse van de hedendaagse beeldende kunst in Antwerpen Type de document : texte imprimé Auteurs : Saartje Geerts, Auteur Editeur : Antwerpen [België] : Universiteit Antwerpen Année de publication : 2011 Importance : 175 p Langues : Néerlandais Catégories : Analyse ; Art plastique Index. décimale : E.01.2. Analyse des secteurs et/ou des domaines artistiques Note de contenu : Deze scriptie is een aanzet tot een historische sectoranalyse van de hedendaagse beeldende kunst in en rond Antwerpen. De vaststelling dat de Antwerpse beeldende kunstscène, ondanks een sterk potentieel, een zeer grillige geschiedenis van wisselend succes kent, geldt als uitgangspunt. De neiging die in de sector bestaat om zaken aan te pakken vanuit de eigenheid van de organisatie vraagt om een tegenwicht. We kiezen daarom bewust voor een benadering vanuit de omgeving. De theorie van Michael Porter vormt hierbij onze leidraad. Deze gekozen analysemethode werd ontwikkeld voor industriële organisaties, waardoor een aantal elementen van de onderzoeksmethode grondig moeten worden aangepast opdat de methode bruikbaar wordt voor de hybride sector van de hedendaagse beeldende kunst. In de eerste fase van het onderzoek wordt cultuursociologische en cultuur-economische literatuur geanalyseerd. Daarmee evalueren we de mogelijkheid en de toepasselijkheid van een sectoranalyse. De velddynamiek zoals beschreven door Bourdieu (1992) doet geloven dat er ook in de cultuursector krachten zijn die op elkaar inspelen, net zoals die op elkaar inwerken in een puur economische omgeving. Hoewel de analyse van Bourdieu zeker inzichten kan scheppen in de werking van het systeem rond de hedendaagse beeldende kunst, is deze te zeer op machtsverhoudingen gebaseerde visie toch moeilijk volledig door te trekken op de sector. Pascal Gielen en Rudy Laermans (2004) verhelpen met hun onderzoek gedeeltelijk de tekortkomingen van Bourdieu. Zij beschouwen de sector als één groot meshwork van verschillende netwerken en beschrijven de velddynamiek op basis van deze netwerken. Maar ook deze zienswijze blijkt te eenzijdig voor de zeer complexe en hybride wereld van de hedendaagse beeldende kunst. De theorie van Boltanski en Thévenot (1999 en 2006) benadert volgens ons het meest de werking van het systeem waar een dynamiek ontstaat door middel van compromissen tussen verschillende waarde-economieën. Opmaat voor een sectoranalyse van de hedendaagse beeldende kunst in Antwerpen [texte imprimé] / Saartje Geerts, Auteur . - Antwerpen (België) : Universiteit Antwerpen, 2011 . - 175 p. Langues : Néerlandais Catégories : Analyse ; Art plastique Index. décimale : E.01.2. Analyse des secteurs et/ou des domaines artistiques Note de contenu : Deze scriptie is een aanzet tot een historische sectoranalyse van de hedendaagse beeldende kunst in en rond Antwerpen. De vaststelling dat de Antwerpse beeldende kunstscène, ondanks een sterk potentieel, een zeer grillige geschiedenis van wisselend succes kent, geldt als uitgangspunt. De neiging die in de sector bestaat om zaken aan te pakken vanuit de eigenheid van de organisatie vraagt om een tegenwicht. We kiezen daarom bewust voor een benadering vanuit de omgeving. De theorie van Michael Porter vormt hierbij onze leidraad. Deze gekozen analysemethode werd ontwikkeld voor industriële organisaties, waardoor een aantal elementen van de onderzoeksmethode grondig moeten worden aangepast opdat de methode bruikbaar wordt voor de hybride sector van de hedendaagse beeldende kunst. In de eerste fase van het onderzoek wordt cultuursociologische en cultuur-economische literatuur geanalyseerd. Daarmee evalueren we de mogelijkheid en de toepasselijkheid van een sectoranalyse. De velddynamiek zoals beschreven door Bourdieu (1992) doet geloven dat er ook in de cultuursector krachten zijn die op elkaar inspelen, net zoals die op elkaar inwerken in een puur economische omgeving. Hoewel de analyse van Bourdieu zeker inzichten kan scheppen in de werking van het systeem rond de hedendaagse beeldende kunst, is deze te zeer op machtsverhoudingen gebaseerde visie toch moeilijk volledig door te trekken op de sector. Pascal Gielen en Rudy Laermans (2004) verhelpen met hun onderzoek gedeeltelijk de tekortkomingen van Bourdieu. Zij beschouwen de sector als één groot meshwork van verschillende netwerken en beschrijven de velddynamiek op basis van deze netwerken. Maar ook deze zienswijze blijkt te eenzijdig voor de zeer complexe en hybride wereld van de hedendaagse beeldende kunst. De theorie van Boltanski en Thévenot (1999 en 2006) benadert volgens ons het meest de werking van het systeem waar een dynamiek ontstaat door middel van compromissen tussen verschillende waarde-economieën.

Réservation

Réserver ce document

Exemplaires

Code-barres	Cote	Support	Localisation	Section	Disponibilité
1198a	E.01.2. GEE	Livre	Centre de doc	Documentaires	Disponible

---

page 1/1