| Titre : | Ex-Dansers : bestaan niet | | Type de document : | texte imprimé | | Auteurs : | Anita Snoers, Auteur | | Editeur : | Theatre Instituut Nederland | | Année de publication : | 2006 | | Importance : | 144 p | | ISBN/ISSN/EAN : | 978-90-70892-84-5 | | Langues : | Néerlandais | | Catégories : | Artiste ; Danse
| | Index. décimale : | C.03.4. Danse | | Résumé : | Professionele dansers beeindigen hun danscarrière gemiddeld op de leeftijdvan 33 jaar. Het is nuchtere, feitelijk constatering van een veelal dramatisch omslag in het leven van de topsporters onder de uitvoerende kunstenaars. preofessioneel dansen is eerder een manier van leven dan een beroep, dat maakt het vroege afscheid extra schrijnend. En niet alleen het afscheid is een zware beslissing, ook de opbouw van een nieuwe toekomst daarna is een moeizaam, persoonlijk gevecht. Dansers leven in een kleine subcultur die wordt afgebakend door repetitielokaal en theatre tot pijnlike voeten en onderlinge concurrentie, door publiek en applaus. Bij veel dansers is de alles overheersende passie niet bevordelijk voor de ontwikkeling van een sociaal leven en van interesses buiten de dans. Ineens komt dan, onverwacht, die overgang van de totale monomanie en de glamour van het theatre, naar de vreemde, koude buitenwereld. De dansers moeten aftrainen, omscholen en een nieuw levensdoel vinden en verwezenlijken. De danser wordt ex dansers. |
Ex-Dansers : bestaan niet [texte imprimé] / Anita Snoers, Auteur . - Nederland : Theatre Instituut Nederland, 2006 . - 144 p. ISBN : 978-90-70892-84-5 Langues : Néerlandais | Catégories : | Artiste ; Danse
| | Index. décimale : | C.03.4. Danse | | Résumé : | Professionele dansers beeindigen hun danscarrière gemiddeld op de leeftijdvan 33 jaar. Het is nuchtere, feitelijk constatering van een veelal dramatisch omslag in het leven van de topsporters onder de uitvoerende kunstenaars. preofessioneel dansen is eerder een manier van leven dan een beroep, dat maakt het vroege afscheid extra schrijnend. En niet alleen het afscheid is een zware beslissing, ook de opbouw van een nieuwe toekomst daarna is een moeizaam, persoonlijk gevecht. Dansers leven in een kleine subcultur die wordt afgebakend door repetitielokaal en theatre tot pijnlike voeten en onderlinge concurrentie, door publiek en applaus. Bij veel dansers is de alles overheersende passie niet bevordelijk voor de ontwikkeling van een sociaal leven en van interesses buiten de dans. Ineens komt dan, onverwacht, die overgang van de totale monomanie en de glamour van het theatre, naar de vreemde, koude buitenwereld. De dansers moeten aftrainen, omscholen en een nieuw levensdoel vinden en verwezenlijken. De danser wordt ex dansers. |
|
